Zakładanie aparatu samoligaturującego, fot. Triclinium
Założenie aparatu zwykłego i samoligaturującego wygląda tak samo, różnicę czyni budowa zamka i własnie z nią związane są różnice w działaniu aparatu.
Na zdjęciu po lewej aparat zwykły, po prawej samoligaturujący:
Aparaty z zamkami ligaturowanymi to typowe, tradycyjne aparaty, jakie najczęściej możecie zobaczyć na ulicy. Charakteryzują je widoczne, często kolorowe gumki, czyli ligatury. Zamek składa się z podstawy i skrzydełek, a drut przebiegający w zamkach jest „trzymany” przez ligatury. Dziś mają one formę wspomnianych już wcześniej gumek, natomiast dawniej popularne były również tzw. krewetki czyli skręcane w kształt kółek cieniutkie druciki (gdy istnieje potrzeba używa się ich do dziś).
gumki do aparatu ligaturowanego, fot. Trcilinium
To, co odróżnia z kolei aparat samoligaturujący, to fakt, że zamki nie wymagają stosowania ligatur, mają bowiem wbudowane specjalne klapki, które trzymają drut.
Aparat samoligaturujący, fot. Triclinium
Z tego względu aparaty te mają sporo zalet w stosunku do aparatów ligaturowanych. Oto najważniejsze z nich:
Aparaty samoligaturujące wydają mi się bardzo przydatne w nowoczesnej praktyce ortodontycznej, mają jednak jedną wadę – są droższe niż tradycyjne aparaty ligaturowane.